• اس ام اس عاشقانه 124


• اس ام اس عاشقانه 123


• اس ام اس عاشقانه 122


• اس ام اس عاشقانه 121


• اس ام اس عاشقانه 120


• اس ام اس عاشقانه 119


• اس ام اس عاشقانه 118


• اس ام اس عاشقانه 117


• اس ام اس عاشقانه 116


• اس ام اس عاشقانه 115


• اس ام اس عاشقانه 114


• اس ام اس عاشقانه 113


• اس ام اس عاشقانه 112


• اس ام اس عاشقانه 110


• اس ام اس عاشقانه 109


• اس ام اس عاشقانه 108


• اس ام اس عاشقانه 107


• اس ام اس عاشقانه 106


• اس ام اس عاشقانه 105


• اس ام اس عاشقانه 104

هرگز نمیرد آنکه دلش زنده شد به عشق

ســـاقـی به نور بــاده بـرافـروز جــــام مـــا                   مطرب بگو که کار جهان شد به کام ما

مـــا در پیالـــه عــکس رخ یـــار دیــده ایــم                    ای بــی خـبـر ز لــذت شــرب مـدام مـا

چندان بود کرشمـــــه و نـــازسهی قــدان                    کاید بـه جلــوه سرو صنــوبر خـرام مـا

هرگز نمیرد آنکه دلش زنده شدبه عشق                    ثبــت اســت بر جریــده عالــم دوام مـا

مستی بچشم شاهد دلبند ما خوش است                  زآن رو سپرده اند به مستی زمـام مـا

ای بــاد اگــر بـه گلشن احبـــاب بگــذری                      زنهــار عرضــه ده بر جــانــان پیــام مـا

گونام مــا ز یــاد به عمداً چــه مـی بــری                      خــود آیــد آنکـه یــاد نیــاری ز نــام مـا

بگرفت همچو لاله دلم در هــوای ســرو                       ای مرغ بخت کی شوی آخر تو رام ما

حــافظ ز دیده دانه اشکی همی فشان                       باشـد که مرغ وصل کند قصــد دام مـا

الا یا ایها الساقی ادر کاسا و ناولها		که عشق آسان نمود اول ولی افتاد مشکل​ها
به بوی نافه​ای کاخر صبا زان طره بگشاید		ز تاب جعد مشکینش چه خون افتاد در دل​ها
مرا در منزل جانان چه امن عیش چون هر دم		جرس فریاد می​دارد که بربندید محمل​ها
به می سجاده رنگین کن گرت پیر مغان گوید		که سالک بی​خبر نبود ز راه و رسم منزل​ها
شب تاریک و بیم موج و گردابی چنین هایل		کجا دانند حال ما سبکباران ساحل​ها
همه کارم ز خود کامی به بدنامی کشید آخر		نهان کی ماند آن رازی کز او سازند محفل​ها
حضوری گر همی​خواهی از او غایب مشو حافظ		متی ما تلق من تهوی دع الدنیا و اهملها

دوش از مسجد سوی میخانه آمد پیر ما		چیست یاران طریقت بعد از این تدبیر ما
ما مریدان روی سوی قبله چون آریم چون		روی سوی خانه خمار دارد پیر ما
در خرابات طریقت ما به هم منزل شویم		کاین چنین رفته​ست در عهد ازل تقدیر ما
عقل اگر داند که دل دربند زلفش چون خوش است		عاقلان دیوانه گردند از پی زنجیر ما
روی خوبت آیتی از لطف بر ما کشف کرد		زان زمان جز لطف و خوبی نیست در تفسیر ما
با دل سنگینت آیا هیچ درگیرد شبی		آه آتشناک و سوز سینه شبگیر ما
تیر آه ما ز گردون بگذرد حافظ خموش		رحم کن بر جان خود پرهیز کن از

ساقیا آمدن عید مبارک بادت		وان مواعید که کردی مرواد از یادت
در شگفتم که در این مدت ایام فراق		برگرفتی ز حریفان دل و دل می​دادت
برسان بندگی دختر رز گو به درآی		که دم و همت ما کرد ز بند آزادت
شادی مجلسیان در قدم و مقدم توست		جای غم باد مر آن دل که نخواهد شادت
شکر ایزد که ز تاراج خزان رخنه نیافت		بوستان سمن و سرو و گل و شمشادت
چشم بد دور کز آن تفرقه​ات بازآورد		طالع نامور و دولت مادرزادت
حافظ از دست مده دولت این کشتی نوح		ور نه طوفان حوادث ببرد بنیادت

بی مهر رخت روز مرا نور نماندست		وز عمر مرا جز شب دیجور نماندست
هنگام وداع تو ز بس گریه که کردم		دور از رخ تو چشم مرا نور نماندست
می​رفت خیال تو ز چشم من و می​گفت		هیهات از این گوشه که معمور نماندست
وصل تو اجل را ز سرم دور همی​داشت		از دولت هجر تو کنون دور نماندست
نزدیک شد آن دم که رقیب تو بگوید		دور از رخت این خسته رنجور نماندست
صبر است مرا چاره هجران تو لیکن		چون صبر توان کرد که مقدور نماندست
در هجر تو گر چشم مرا آب روان است		گو خون جگر ریز که معذور نماندست
حافظ ز غم از گریه نپرداخت به خنده		ماتم زده را داعیه سور نماندست

به دام زلف تو دل مبتلای خویشتن است		بکش به غمزه که اینش سزای خویشتن است
گرت ز دست برآید مراد خاطر ما		به دست باش که خیری به جای خویشتن است
به جانت ای بت شیرین دهن که همچون شمع		شبان تیره مرادم فنای خویشتن است
چو رای عشق زدی با تو گفتم ای بلبل		مکن که آن گل خندان برای خویشتن است
به مشک چین و چگل نیست بوی گل محتاج		که نافه​هاش ز بند قبای خویشتن است
مرو به خانه ارباب بی​مروت دهر		که گنج عافیتت در سرای خویشتن است
بسوخت حافظ و در شرط عشقبازی او		هنوز بر سر عهد و وفای خویشتن است

کیت اگزوز ریموت دار برقی
ارسال هوایی بار از چین
خرید از علی اکسپرس
مستر قلیون

آرشيو پيوندهاي روزانه